Corrie ten Boom geeft commentaar op een gezichtspunt op de Grote Verdrukking en de Opname die vandaag de dag nogal populair is. Ze spoort ons aan om onszelf geestelijk voor te bereiden in Christus en de heilige Geest voor de komende beproeving van ons geloof. Ze verhaalt over de kerk in China die niet gewaarschuwd en onvoorbereid was voor de vervolgingen die in 1949 onder Mao Tse Tung’s rode leger begonnen.
Velen van de populaire profetie-leraren schieten op een vergelijkbare manier tekort om de gemakzuchtige westerse christenen hun kruis op te laten nemen en als overwinnaars te laten getuigen in de komende verdrukking”. Lees hier haar brief. Corrie ten Boom was een Nederlandse overlevende van de concentratiekampen van de Nazi’s en haar hele leven een zendelinge. Corrie geloofde in het onder ogen zien van verdrukking. Ze was één van de velen die vervolgd zijn in concentratiekampen gedurende de Tweede Wereldoorlog.
Haar familie is voor haar ogen vermoord; maar hoewel haar leven gevaar liep, heeft God haar door die vreselijke tijd heen geleid. Ze leefde om over de hele wereld te getuigen over hoe God haar uit die moeilijke tijd gehaald heeft.
In de ergste dagen in het concentratiekamp ontdekten Corrie en haar zus Betsy dat “er geen put zo diep is dat de Tegenwoordigheid van God niet bij ons is”. In een interview getiteld: ‘Voorbereid voor de komende Verdrukking’ uitte Corrie ten Boom duidelijke gezichtspunten betreffende de Opname. In de volgende boodschap deelt ze haar pleidooi voor de heiligen om zichzelf voor te bereiden voor de mogelijkheid dat, op enig moment, hun geloof op de proef kan worden gesteld. Tot op de dag van vandaag is dit een tijdige waarschuwing voor ons in de comfortabele en gemakzuchtige westerse kerk als we de ontknoping van het eindtijd drama naderen.
Hier is Corries vermaning aan ons via een brief die ze in 1974 schreef.
________________________________________
De wereld is doodziek. Ze is stervende. De Grote Geneesheer heeft haar overlijdensbericht al getekend. Maar er is voor de Christenen nog een groot werk te doen. Zij moeten stromen zijn van Levend Water, kanalen van genade voor degenen die nog in deze wereld zijn. Ze kunnen dat doen omdat ze overwinnaars zijn.
Christenen zijn ambassadeurs voor Christus. Zij zijn de vertegenwoordigers van de hemel voor een stervende wereld. En vanwege onze aanwezigheid hier, zullen dingen veranderen.
Mijn zus, Betsy, en ik waren in het Nazi concentratiekamp van Ravensbruck omdat we de misdaad hadden begaan van Joden te verbergen. Zevenhonderd van ons uit Holland, Frankrijk, Rusland, Polen en België werden in een ruimte gedreven die gebouwd was voor tweehonderd mensen. Zover ik wist, waren Betsy en ik de enige twee vertegenwoordigers van de Hemel in die ruimte.
Misschien waren we maar de enige twee vertegenwoordigers van de Heer in die plaats van haat maar door onze tegenwoordigheid veranderden er wel dingen. Jezus zei: “in de wereld zal je verdrukking hebben, maar heb goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.” Ook wij moeten overwinnaars zijn die het licht van Jezus brengen in een wereld vol van duisternis en haat.
Soms word ik angstig als ik de Bijbel lees en in de wereld al die verdrukking en vervolging zie waarvan de Bijbel zegt dat die zal komen. Nu kan ik je echter zeggen dat als ook jij bang bent, ik zojuist de laatste bladzijden heb gelezen. Ik kan nu roepen “Hallelujah! Hallelujah!” omdat ik heb gevonden waar staat geschreven dat Jezus zegt: “Hij die overwint zal alle dingen beërven, en Ik zal Hem een God zijn en hij zal Mij een zoon zijn.” Dat is de toekomst en hoop voor deze wereld. Niet dat de wereld het zal overleven maar dat wij overwinnaars zullen zijn te midden van een stervende wereld.
Toen Betsy en ik in het concentratiekamp zaten, baden we tot God dat Hij Betsy zou genezen omdat ze zo ziek en zwak was. “Ja, de Heer zal me genezen”, zei Betsy vol vertrouwen. Ze stierf de volgende dag en ik kon het niet begrijpen. Ze legden haar magere lichaam op de betonnen vloer naast al die andere lichamen van vrouwen die die dag waren gestorven. Het was moeilijk voor me om te begrijpen dat God een bedoeling met dat alles kon hebben. Maar vanwege de dood van Betsy reis ik nu de hele wereld over om mensen over Jezus te vertellen.
Er zijn sommigen die leren dat er geen vervolging zal zijn, dat Christenen in staat zullen zijn hier allemaal onderuit te komen. Dat zijn de dwaalleraren waar Jezus ons voor waarschuwt dat we die in de laatste dagen kunnen verwachten. De meesten van hen hebben weinig kennis van wat er allemaal wereldwijd al gaande is. Ik ben in landen geweest waar heiligen al een vreselijke vervolging te verduren hebben. In China werd de Christenen verteld: “Maak je geen zorgen, voordat de vervolging komt, zal je worden veranderd en opgenomen.” Toen brak er een vreselijke vervolging uit. Miljoenen Christenen werden doodgemarteld. Later hoorde ik een Bisschop van China droevig zeggen: “We hebben gefaald. We hadden deze mensen sterk moeten maken, voorbereid op vervolging in plaats van hen te vertellen dat Jezus eerst zou komen. Vertel de mensen hoe ze sterk moeten zijn in tijden van vervolging, hoe standvastig te blijven wanneer verdrukking komt, stand te houden en niet te bezwijken.”
Ik ervaar dat ik een Goddelijke opdracht heb om uit te gaan en mensen van deze wereld te vertellen dat het mogelijk is om sterk te staan in de Here Jezus Christus. Wij zijn ons aan het voorbereiden voor vervolging maar meer dan zestig procent van het Lichaam van Christus wereldwijd wordt al vervolgd. Er is geen ontkomen aan. Wij zijn de volgenden.
Omdat ik al eens in een gevangenis heb gezeten om Jezus’ wil en omdat ik die Bisschop in China heb ontmoet, denk ik iedere keer als ik een goede Bijbeltekst lees: ‘hé, die kan ik gebruiken in de tijd van verdrukking’. Dan schrijf ik hem op en leer hem uit m’n hoofd.
Toen ik in het concentratiekamp zat, een kamp waar slechts twintig procent van de vrouwen levend uit is gekomen, probeerden we elkaar te bemoedigen door te zeggen: “niets kan erger zijn dan deze dag.” Maar dan kwamen we erachter dat de daaropvolgende dag nog erger was. In die tijd gaf een Bijbeltekst die ik van buiten had geleerd veel hoop en vreugde. “Indien gij gesmaad (vervolgd) wordt om de Naam van Christus, dan bent u zalig; want de Geest der heerlijkheid, en de Geest van God rust op u. Wat hen aangaat, Hij wordt wel gelasterd, maar wat u aangaat, Hij wordt verheerlijkt.” (1 Petrus 4:14 SVV).
In Amerika zingen de kerken: “Laat de vervolging aan de Gemeente voorbijgaan”, maar in China en Afrika is de vervolging al begonnen. Alleen het afgelopen jaar (1973) zijn er meer dan tweehonderdduizend Christenen in Afrika gemarteld. Dit soort dingen halen de kranten niet omdat dat slechte politieke betrekkingen veroorzaakt. Maar ik weet het. Ik ben er geweest. Daar moeten we eens over nadenken als we in onze mooie huizen zitten in onze nette kleren en onze rijk gevulde maaltijden eten. Vele, vele leden van het Lichaam van Christus worden op ditzelfde ogenblijk doodgemarteld en toch gaan wij gewoon door alsof we allemaal de Grote Verdrukking zullen ontlopen.
Een aantal jaren geleden was ik in Afrika in een land waar een nieuwe regering aan de macht was gekomen. De eerste nacht dat ik er was, werd sommige Christenen bevolen om naar het politiekantoor te komen om zich te laten registreren. Toen ze daar aankwamen werden ze gearresteerd en diezelfde nacht geëxecuteerd. De volgende dag gebeurde hetzelfde met andere Christenen. De derde dag ging het weer zo. Alle Christenen uit dat district werden systematisch vermoord.
De vierde dag moest ik in een klein kerkje spreken. De mensen kwamen, maar ze waren vol angst en spanning. De hele dienst zaten ze elkaar aan te kijken met ogen die vroegen: “zal degene die hier naast me zit de volgende zijn die gedood wordt? Of zal ik de volgende zijn?”
De kamer was heet en stoffig en insecten kwamen door de ramen zonder glas en zwermden rond de losse lichtpeertjes die boven de kale houten banken hingen. Ik vertelde hen een verhaal uit mijn jeugd.
“Toen ik een klein meisje was”, zei ik, “ging ik naar mijn vader en zei, ‘papa, ik ben bang dat ik nooit sterk genoeg zal zijn om een martelaar voor Jezus Christus te zijn’ “. “Vertel me eens”, antwoordde mijn vader, “wanneer je de trein naar Amsterdam neemt, wanneer geef ik je dan geld om het kaartje te kopen? Drie weken van tevoren?”. “Nee, pap, je geeft me dat geld voor het kaartje vlak voordat we op de trein stappen”. “Dat klopt”, zei mijn vader, “en zo gaat dat ook met de kracht die God geeft. Onze hemelse Vader weet wanneer je de kracht nodig hebt om een martelaar voor Jezus Christus te zijn. Hij zal in alles wat je nodig hebt voorzien – en precies op tijd”.
Mijn Afrikaanse vrienden knikten en glimlachten. Plotseling daalde er een geest van vreugde neer op die kerk en begonnen de mensen te zingen, “in die zoete tijd die komt, zullen we elkaar ontmoeten aan die prachtige andere kant” (In that sweet by and by, we shall meet on that beautiful shore…). Later die week werd de helft van die kerk geëxecuteerd. Later hoorde ik dat een paar maanden daarna de andere helft was omgebracht.
Maar laat me je het volgende vertellen. Ik was zo blij dat de Heer me had gebruikt om deze mensen te bemoedigen, want anders dan velen van hun leiders, had ik het Woord van God. Ik had de Bijbel gelezen en ontdekt dat Jezus heeft gezegd dat Hij niet alleen de wereld heeft overwonnen maar allen die getrouw zijn tot het einde ook een kroon des levens zou geven.
Hoe kunnen we ons voorbereiden op vervolging?
Ten eerste moeten we ons voeden met het Woord van God, herkauw het, maak het een deel van jezelf. Dat betekent iedere dag gedisciplineerd de Bijbel bestuderen en niet alleen lange Schriftgedeelten uit ons hoofd leren maar ook de principes in ons leven toepassen.
Vervolgens moeten we een persoonlijke relatie met Jezus Christus ontwikkelen. Niet alleen de Jezus van gisteren, de Jezus van de geschiedenis, het verleden, maar de levens-veranderende Jezus van vandaag die leeft en zit aan de rechterhand van God.
We moeten vervuld zijn met de heilige Geest. Dat is niet een vrijblijvende opdracht in de Bijbel maar absolute noodzaak. Die eerste discipelen hadden nooit stand kunnen houden onder de vervolging van de Joden en de Romeinen als ze niet eerst hadden gewacht op de Pinksterdag. Ieder van ons heeft zijn eigen persoonlijke Pinksterdag nodig, de doop in de heilige Geest. Zonder die doop zullen we nooit in staat zijn stand te houden in de verdrukking.
In de komende verdrukking moeten we klaar staan om elkaar te helpen en te bemoedigen. Maar we moeten niet wachten daarmee te beginnen totdat de verdrukking komt. De vrucht van de Geest moet de allesoverheersende kracht zijn in het leven van iedere Christen.
Velen zijn bang voor de komende verdrukking en willen vluchten. Ook ik ben best een beetje bang wanneer ik bedenk dat ik na mijn tachtig jaar en een verschrikkelijk nazi concentratiekamp, nog weer eens door de verdrukking zou moeten gaan. Maar dan lees ik de Bijbel en word ik blij.
Als ik zwak ben, ben ik sterk, zegt de Bijbel. Betsy en ik waren gevangenen voor de Heer; we waren zo zwak, maar we kregen kracht omdat de heilige Geest op ons rustte. Die sterke innerlijke bekrachtiging van de heilige Geest hielp ons erdoorheen. Nee, in jezelf zal je niet sterk genoeg zijn wanneer die verdrukking komt. Maar je zult sterk zijn in de kracht van Hem die je niet zal verlaten. Ik ken de Here Jezus nu zesenzeventig jaar en niet één keer heeft Hij mij in de steek gelaten of teleurgesteld.
“Zie, al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen?” (Job 13:15) Want ik weet dat Hij een ieder die overwint de kroon des levens zal geven. Hallelujah!
Corrie Ten Boom-1974
Deze brief is afkomstig van het Hiding Place forum. |
